Facebook ζιγκολό - πως δουλεύουν

Είχα την ευκαιρία να μιλήσω με ένα Facebook ζιγκολό και του ζήτησα να μας πει τα κόλπα της δουλειάς. Για όσους δεν γνωρίζουν, Facebook ζιγκολό είναι ένας άντρας που μέσα από το facebook βρίσκει διάφορα άτομα ( κυρίως γυναίκες ) και τον ζουν. Ο φίλος μας ο Χ προτίμησε να κρατήσει την ανωνυμία του για ευνόητους λόγους. Είναι ένας από τους καλούς και το μηνιαίο εισόδημα του κυμαίνετε στα 1000ε με 3000ε. Ακούγεται καλό αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο. Μόνο αν σκεφτείς ότι ένα καλό βασικό προφίλ σου παρέχει κάπου στα 500ε τον μήνα και χεριάζετε 5-10 ακόλουθους τότε μιλάμε για 30 με 60 ενεργά προφίλ. Ποια είναι τα βήματα που γίνονται μέχρι να φτάσεις σε αυτό το σημείο και τι πρέπει να προσέξεις.

Βήμα πρώτο... Φτιάχνοντας προφίλ.
Πάντοτε στο βασικό προφίλ χρησιμοποιείς το πραγματικό σου όνομα και τις καλύτερες σου φωτογραφίες ( να ένας καλός λόγος να κάνεις book ). Και σε καμία περίπτωση δεν χρησιμοποιείς το καθημερινό σου προφίλ. Οι κοινοποιήσεις σου οι επισημάνσεις σου τα like σου και τα άτομα που σε σχολιάζουν και σχολιάζεις συνήθως, φανερώνουν πράγματα για εσένα που ούτε καν μπορείς να φανταστείς. Αυτά που πρέπει να δηλώσεις από την αρχή στο νέο σου προφίλ είναι μόνο όσα έχουν σχέση με την μόρφωση και το που μένεις. Δες στο δεύτερο βήμα πως

Βήμα δεύτερο... Πρέπει να βρεις την περιοχή σου.
Κάθε χώρα έχει μια απλησίαστη περιοχή. Ακριβά σπίτια ακριβά ενοίκια, μαγαζιά , εστιατόρια. Με μια μικρή αναζήτηση στο Google θα βρεις ποια είναι για κάθε χώρα. Με μια ακόμα αναζήτηση στο Google earth θα σου δείξει τις διευθύνσεις ( θα σιμώσεις 5 με 10 διαφορετικές στο σημειωματάριο ) και μερικά γειτονικά μαγαζιά να κάνεις like. προσοχή στο βασικό προφίλ σημειώνεις την πραγματική διεύθυνση. Τουλάχιστον αν το βλέπεις επαγγελματικά. Μετά αναζητάς τα ακριβότερα κολέγια και σχολειά της περιοχής για να δηλώσεις δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση σε αυτά. Ποτέ μη διαλέξεις τα τρία ακριβότερα. Είναι στόχος για πολλούς...

Βήμα τρίτο... Φτιάχνεις τους ακόλουθους.
Ακόλουθοι είναι 5 με 10 ψεύτικα προφίλ που θα σε έχουν φίλο και μένουν στις διευθύνσεις που σημείωσες στο δεύτερο βήμα. Αυτό που πρέπει να προσέξεις εδω είναι να μη δηλώσουν ότι μένουν σε μονοκατοικίες αλλά σε διαμερίσματα ( Google earth ). Και με όλα θα έχεις και κάτι κοινό. Ίδιο μαγαζί, συμμαθητές στο ίδιο σχολείο. Προσοχή με κάθε ακόλουθο θα έχεις και διαφορετικά κοινά ενδιαφέροντα. Αν με τον Α σας αρέσει το ίδιο εστιατόριο με τον Β θα σας αρέσει το ίδιο club. Οι δουλεία των ακόλουθων είναι να κάνουν like και να κοινοποιούν ότι και αν δημοσιεύεις. Μοιράζονται σε δυο φύλα και ποτέ δεν κάνουν like όλοι μαζί. Οι ακόλουθοι τέλος, παρακολουθούν τα ενδιαφέροντα του στόχου. Ο κάθε ακόλουθος πρέπει να έχει 50 με 100 φίλους από η κοντά στην περιοχή που σε ενδιαφέρει. Τα email που θα έχουν οι ακόλουθοι πρέπει να έχουν φτιαχτεί στην χώρα που σε ενδιαφέρει. Αν για παράδειγμα είσαι στην Αγγλία τότε θα έχουν κατάληξη UK. Και θα έχουν αλφαβητική σειρά. Για παράδειγμα Aadamswee@kati.uk Blorenverdom@kati.uk Ctilazarda@kati.uk όπως παρατήρησες τα email αρχίζουν με το A B C. Αυτό σου επιτρέπει να αλλάζεις γρήγορα από ακόλουθο σε ακόλουθο και να τους χωρίζεις σε ομάδες μόνο με ένα γράμμα για να μην ψάχνεις τελευταία στιγμή να δεις ποιο προφίλ πρέπει να κάνει like.

Βήμα τέταρτο... Προχωρώντας προς τον στόχο
έφτασε η στιγμή να επιλέξεις τους φίλους σου! Και όπως πολύ σοφά λέει η παροιμία δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι. Ένα προφίλ είναι πολύ εύκολο να νοθευτεί για αυτό απατούνε αργά και σταθερά βήματα. Στην αρχή θα δυσκολευτείς λίγο γιατί πρέπει να προσέξεις τέσσερα πράγματα.
Α) Να πηγαίνει η να έχει τελειώσει το ακριβό κολέγιο που έχεις δηλώσει στο προφίλ σου
Β) Να έχει κοινούς φίλους από το ίδιο κολέγιο
Γ) Και στην περίπτωση Α και στην περίπτωση Β τα προφίλ να είναι ενεργά. Θα το καταλάβεις από τον τοίχο τους

Δ) Να μένει στην καλή περιοχή που μένουν και οι ακόλουθοι.
Πάντα ο πρώτος φίλος είναι και ο δυσκολότερος για αυτό να προτιμήσεις προφίλ με πολλούς φίλους. Δέχονται ευκολότερα αιτήματα και σπάνια μπαίνουν στην διαδικασία να σε ρωτήσουν αν γνωρίζεστε από κάπου. Όπως σπάνια κάνουν και καταγγελίες προφίλ. Μετά τον πρώτο φίλο όλα θα γίνουν ευκολότερα και κάπου στους 20 φίλους θα πρέπει να προσέχεις μόνο δυο πράγματα.

Α) Να είναι από την καλή περιοχή

Β) Να έχει φωτογραφίες με φίλους από την ίδια περιοχή

Προσπάθησε να περιοριστείς στην περιοχή σου και μην αποδέχεσαι αιτήματα από άτομα που δεν ξέρεις αν σου είναι χρήσιμα γιατί θα νοθευτεί το προφίλ σου. Κάτι που ίσως σε βγάλει από τον δρόμο σου.

Βήμα πέμπτο.... Επιλέγοντας τον στόχο.
Η επιλογή του στόχου πρέπει να γίνει μετά τα 500 άτομα. Αυτό σου δίνει ευελιξία και δυνατότητες. Είναι αρκετά σπάνιο να τα καταφέρεις με την πρώτη φορά για αυτό πρέπει να δεις σε τέσσερις πέντε διαφορετικές κατευθύνσεις. Και όταν λέω σε διαφορετικές το εννοώ. Τα προφίλ που θα επιλέξεις να σε ζήσουν δεν πρέπει να έχουν καμία σχέση μεταξύ τους εκτός από εσένα. Γιατί αν γίνει μπέρδεμα τότε ίσως χιαστεί να εγκαταλείψεις και το προφίλ σου. Θα προτιμήσεις για στόχους άτομα με λίγους φίλους που δεν κάνουν πολλές κοινοποιήσεις αλλά είναι ενεργά. Το ότι όντος τους περισσεύει ένα “ χαρτζιλίκι “ και για εσένα... Μπορείς να το καταλάβεις από το ντύσιμο τους την επίπλωση το σπίτι τα μαγαζιά που συχνάζουν. Γενικά θα κάνεις μια έρευνα στο προφίλ τους.

Βήμα έκτο... Προετοιμασία για τον στόχο.
Για να γίνει μια δουλειά σωστά απαιτεί υπομονή και διάβασμα. Αρχικά περνάς από καρμπόν τα προφίλ στόχους που έχεις επιλέξει. Τι εννοώ με αυτό... Θα έχεις τις μουσικές επιλογές που έχουν και αυτά θα σου αρέσουν οι ίδια έργα θα έχετε τα ίδια ενδιαφέροντα και θα κάνεις like τουλάχιστον στο 10% από τις σελίδες που έχουν κάνει και αυτά ( προφίλ στόχοι ). Θα μάθεις τα πάντα για την μουσική που ακούνε για τα βιβλία που διαβάζουν και θα συντονίσεις τους ακόλουθους σου σε αυτά. Για παράδειγμα : Αν έχεις δυο στόχους και 8 ακόλουθους τότε θα κατευθύνεις τους μισούς στα ενδιαφέροντα του ενός και τους άλλους μισούς στα ενδιαφέροντα του άλλου. 2 θηλυκούς και δυο αρσενικούς στο κάθε ένα. Και αρχίζεις και κάνεις κοινοποιήσεις τραγούδια και αποσπάσματα από τα βιβλία που διαβάζουν τουλάχιστον μια εβδομάδα πριν τους πλησιάσεις για να υπάρχει ένα καλό και πλούσιο για αυτούς, ιστορικό στον τοίχο σου. Με πολλά like από τους ανάλογους ακόλουθους.

Βήμα έβδομο... Προσεγγίζοντας τον στόχο.
Η δουλεία των ακόλουθων δεν είναι μόνο τα like. Που όσο και αν σου φαίνετε παράξενο είναι απαραίτητα. Ένα ακόμα πολύ σημαντικό βήμα που πρέπει να κάνεις χρησιμοποιώντας τα προφίλ των ακόλουθων είναι να κάνεις φίλους τους φίλους του στόχου. Αλλά ποτέ τον ίδιο εκτός και αν στο ζητήσει. Που σε αυτή τη περίπτωση σταματάς τα like από αυτόν τον ακόλουθο η από αυτούς αν έχεις μοιράσει τους φίλους σε πολλούς ακόλουθους. Ο λόγος που έχεις τους ίδιους φίλους με τον στόχο είναι για να δεις που αντιδρά. Ώστε να ξέρεις τι περίπου πρέπει να πεις.

Βήμα όγδοο. Κανόνες επιβίωσης.
Όλα έχουν ένα μέτρο και δεν πρέπει να ξεφύγεις από αυτό. Δεν θα πρέπει να γίνεις κουραστικός αλλά ούτε και αδιάφορος. Ποτέ δεν θα έχεις προβλήματα μόνο λογαριασμούς και έξοδα που δεν μπορείς να αντεπεξέρθεις σε αυτά. Ίσως και άχρηστα πράγματα που απλά θες να αγοράσεις. Και όλα αυτά εννοείτε θα είναι αληθινά δεν είσαι ψεύτης ούτε απατεώνας. Και μη ξεχνάς... Το να είσαι έξυπνος είναι προτέρημα το να περνάς τον άλλον για χαζό είναι μειονέκτημα. Δεν θα κλαίγεσαι δεν θα γκρινιάζεις θα ζηλεύεις με μέτρο μόνο αν σου έχει δώσει το δικαίωμα. Θα είσαι όλα αυτά που αρέσουν στον στόχο προσαρμοσμένα στον εαυτό σου. Γιατί αν δεν είσαι ο εαυτός σου θα κουραστείς γρήγορα. Δεν θα λες κάτι αν δεν έχεις τη να πεις. Θα συζητάς περισσότερο για όσα κάνει ο στόχος και τον απασχολούν και τα δικά σου θα τα αναφέρεις μόνο όταν αυτός σου το ζητήσει αλλά και πάλι χωρίς να γίνεσαι κουραστικός και ασφαλώς θα ρωτάς την γνώμη του για όλα αυτά. Μέχρι ο στόχος να γίνει πελάτης από μόνος του. Δηλαδή ποτέ δεν του ζητάς κάτι απλά του λες ότι σου αρέσει κάτι που δεν μπορείς να το πάρεις. Και περιμένεις να δεις αν από μόνος του προσφερθεί να στο παρέχει.

Ευχαριστούμε τον Χ από καρδιάς για αυτές τις πληροφορίες που δημοσιεύσαμε για καθαρά εγκυκλοπαιδικούς λόγους και όχι για να μάθετε πως να γίνετε ζιγκολό. Αρκετά πολύπλοκη ιδικά έτσι όπως την μετέφεραν σε εμένα πριν σας την μεταφέρω με την σειρά μου. Αρκετά ενδιαφέρων για εμένα τουλάχιστον που είχα διαβάσει στο διαδίκτυο για τέτοιες περιπτώσεις και αναρωτιόμουν αν είναι δυνατόν. Και αρκετά ψαγμένα όλα αυτά.
Κείμενο Εμμανουήλ.


ΠΗΓΗ: http://world-look.blogspot.gr/2012/04/facebook_26.html

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ - Προεκλογική Συγκέντρωση Ν. Ψυχικού

Στο Νέο Ψυχικό, σε μια πόλη όπου το 70% περίπου των ψηφοφόρων επικρατούσε μέχρι τις προηγούμενες εκλογές η Δεξιά και κάθε είδους ακροδεξιά στοιχεία, διάλεξε και πραγματοποίησε ο Δημήτρης Παπαδημούλης Προεκλογική Συγκέντρωση.


Ίσως ήταν η μεγαλύτερη προεκλογική συγκέντρωση, που έχει κάνει ποτέ στο Νέο Ψυχικό η Αριστερά....!!


Ήταν μια εξαίρετη παρουσίαση από τον Δημήτρη Παπαδημούλη, ο οποίος εξήγησε και εξέθεσε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ -ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ με εύληπτο λόγο και με κοινό που φαινόταν ότι πραγματικά ενδιαφερόταν να πληροφορηθεί.


Ευχόμαστε από καρδιάς να είναι παρών και στην Νέα Βουλή, να κοσμεί με το ήθος και τις γνώσεις του το Κοινοβούλιο και να είναι δραστήριος όσο υπήρξε πάντα και στο Ελληνικό αλλά και στην Ευρωβουλή, όπου η παρουσία του και οι παρεμβάσεις του, υπήρξαν τόσες πολλές και σπουδαίες....!


Το παρακάτω video κατασκευασμένο "στα γρήγορα" περιέχει στιγμιότυπα της Συγκέντρωσης, από παρέα φίλων. Το φωτογραφικό υλικό είναι από το αρχείο της κ. Βάσως Σκλαβούνου

Στέλλα Νιώτη - Επιστολή παραίτησης- αποχώρησης από τη ΔΗΜΑΡ

• Επιστολή παραίτησης- αποχώρησης από τη ΔΗΜΑΡ

Με την επιστολή μου αυτή καταθέτω την παραίτησή μου από μέλος της ΚΕ και την αποχώρηση από τη ΔΗΜΑΡ για τους παρακάτω λόγους:
1. Στο διάστημα που μεσολάβησε από την ίδρυση της ΔΗΜΑΡ, τον Ιούνιο του 2010, το κόμμα, με ευθύνη της ηγεσίας του, απομακρύνθηκε από τις διακηρυγμένες αρχές του δημοκρατικού σοσιαλισμού, προκειμένου να υπηρετήσει πολιτικές νεοφιλελεύθερης έμπνευσης, με στόχο να εξυπηρετήσει έναν αδιέξοδο κυβερνητισμό σ’ ένα σαθρό πολιτικό σύστημα. Χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με μοναδική πυξίδα το εφεύρημα της κυβερνώσας Αριστεράς, επιδιώκει να ενταχθεί στο κάδρο των δυνάμεων «ευθύνης»- και υπεύθυνων για την κατάντια της χώρας-, μαζί με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
2. Η ΔΗΜΑΡ, με ευθύνη του Προέδρου και της ηγετικής ομάδας, επέλεξε να επενδύσει σ’ ένα σαθρό πολιτικό σύστημα, που αποδομείται, για να δρέψει από τους σάπιους καρπούς του, χωρίς προοπτική και όραμα για την υπέρβαση της κρίσης.
3. Η ΔΗΜΑΡ, με ευθύνη του Προέδρου και της ηγετικής ομάδας, πολιτεύεται αντιθετικά προς τις δυνάμεις της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, επιδιώκοντας να διευρύνει τις αποστάσεις της από τις αναφορές των μελών και των στελεχών της στην ΕΔΑ, το ΚΚΕ εσωτερικού και την ΕΑΡ. Επιδιώκει να πάρει αποστάσεις από τις δυνάμεις εκείνες που ταυτίστηκαν με τον δημοκρατικό σοσιαλισμό και τα ριζοσπαστικά κινήματα, το φεμινιστικό, το φιλειρηνικό, το οικολογικό κ.α. Με σύνθημα την «Αριστερά της ευθύνης» διεκδικεί τη συμμετοχή της στις πολιτικές δυνάμεις που μονοπωλούν τον έλεγχο της εξουσίας, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
4. Η ΔΗΜΑΡ, με ευθύνη του Προέδρου και της ηγετικής ομάδας, επιλέγει, στην ουσία, να υπηρετήσει την πολιτική του Μνημονίου. Με σκοπό να πείσει για την αξιοπιστία της αποδέχεται ότι «η δανειακή σύμβαση διαμορφώνει δεσμευτικό πλαίσιο για την χώρα», αλλά και ότι «το μνημόνιο ήρθε να αντισταθμίσει τις δανειακές ανάγκες της χώρας», όπως αναφέρεται στο προεκλογικό πρόγραμμά της. Κατά την έννοια αυτή η καταψήφιση του Μνημονίου, του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος και της νέας δανειακής σύμβασης αποτελούν προσχηματικές ενέργειες, προκειμένου να καμφθούν οι αντιδράσεις ενός αριστερού ακροατηρίου που παραμένει η αφετηρία της.
5. Στο παραπάνω πλαίσιο η ΔΗΜΑΡ υποχωρεί από βασικές αρχές και αξιώσεις της Αριστεράς, προκρίνοντας την επιλογή ενός «αναλογικού εκλογικού συστήματος»- που αποτελεί προφανή αξιακή έκπτωση από το αίτημα της απλής αναλογικής-, ικανού να εξυπηρετήσει τις ανάγκες «κοστολόγησης του πολιτικού συστήματος». Η τελευταία θέση βρίσκεται σε προφανή αντίθεση με την ανάγκη της δημοκρατικής ανασυγκρότησης του πολιτικού συστήματος σε αριστερή κατεύθυνση.
6. Η ΔΗΜΑΡ, με ευθύνη του Προέδρου και της ηγετικής ομάδας, ταυτίζεται με τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ στην περιστολή των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, προκρίνοντας ότι «δεν είναι η καταλληλότερη στιγμή για την ανακήρυξη της ΑΟΖ».
7. Το προφανές διακύβευμα αφορά στην συνταύτιση της ΔΗΜΑΡ με τις πολιτικές του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να ενταχθεί στα «όρια» της κεντροαριστεράς και ν’ αποτελέσει μέρος του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων που μονοπωλούν, από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, την διακυβέρνηση της χώρας, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
8. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι ότι η ΔΗΜΑΡ μετασχηματίσθηκε με ταχείς ρυθμούς σε συνάθροιση ανθρώπων, με κυρίαρχη πολιτική διαδικασία τον παραγοντισμό. Στο πλαίσιο αυτό περιορίστηκε η συλλογική δράση, υποτιμήθηκε η υποχρέωση σεβασμού και τήρησης των αποφάσεων του Συνεδρίου και της ΚΕ, περιθωριοποιήθηκαν απόψεις και υπέστησαν λεκτικό προπηλακισμό σύντροφοι που συμμετέχουν σε αυτήν την υπόθεση ανιδιοτελώς, θεωρώντας ότι συμβάλλουν, έστω και σε αυτές τις συνθήκες, στην αναγέννηση της Αριστεράς. Σε αντίθεση διευκολύνεται η έκφραση των ιδιοτελειών και η ικανοποίηση των ατομικών στοχεύσεων, δηλαδή πρακτικών που προσφέρονται ως ασφαλής γέφυρα για την υποδοχή στελεχών και παραγόντων του ΠΑΣΟΚ.
9. Η ΔΗΜΑΡ, είκοσι μήνες μετά την ίδρυση της, με την ευθύνη του Προέδρου και της ηγετικής ομάδας έχει μεταβληθεί σε χώρο υποδοχής παραγόντων του ΠΑΣΟΚ, όπως ο Γαλανός, «εκσυγχρονιστών» και γνωστών για τον πολιτικό αριβισμό τους, όπως ο Μπίστης και ο Παναγιώτου, λαϊκιστών όπως ο Γιομπαζολιάς, ή χώρο στάθμευσης βουλευτών που, προφανώς, δεν θα έχουν θέση στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ οψέποτε γίνουν οι εκλογές. Οι περισσότεροι από αυτούς θα κοσμήσουν τα ψηφοδέλτια της δίπλα σε επαγγελματίες και έμμισθους της πολιτικής ή επιφανείς για το μειοδοτικό ρόλο τους ιστορικούς, όπως η Ρεπούση. Στο πλαίσιο αυτό, προσφάτως, η ΚΕ μεταβλήθηκε από πολιτικό καθοδηγητικό όργανο σε επιτροπή υποδοχής και επικύρωσης συμφωνιών που είχαν ήδη αποφασισθεί και ανακοινωθεί στα ΜΜΕ.
10. Διανύθηκε πολύς δρόμος και καταβλήθηκε μεγάλη προσπάθεια για να καταφέρει η ΔΗΜΑΡ να σχηματίσει κοινοβουλευτική ομάδα, το 60% της οποίας προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορεί, λοιπόν, να θεωρηθεί τυχαία η χθεσινή αναφορά του Προέδρου στο «πολιτικό κίνημα» της ΔΗΜΑΡ, που, προφανώς, εξυπηρετεί τη σύσφιξη των συγγενικών σχέσεων με το πολιτικό κίνημα του λαϊκισμού, της αδιαφάνειας και της διαφθοράς που εξέφρασε και υπηρετεί το ΠΑΣΟΚ, σε όλες τις εκδοχές του.
Ως εργαζόμενη που έχω απολέσει σημαντικό μέρος του εισοδήματός μου και βιώνω την εργασιακή ανασφάλεια που συνεπάγεται η συρρίκνωση των εργασιακών, ασφαλιστικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων μου, είμαι θέσει αντίθετη σε πολιτικές που στηρίζουν και δυνάμεις που υπηρετούν το σαθρό πολιτικό σύστημα και απεργάζονται την αξία της εργασίας, τα δικαιώματα και την ποιότητα ζωής των εργαζομένων.
Ως αριστερή πολίτης αρνούμαι να υποστηρίξω την αναστήλωση του φθαρμένου πολιτικού συστήματος και να υπηρετήσω πολιτικές που ανατρέπουν τα δημοκρατικά δικαιώματα και θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπειά μου. Πολύ περισσότερο αρνούμαι να συμμετέχω σ’ ένα επονείδιστο έργο που έχει στόχο να υποθηκεύσει την υπόθεση της Ανανεωτικής Αριστεράς για τις επόμενες γενιές ανθρώπων.
Ως αριστερή πολίτης επιμένω να αναζητώ τις πολιτικές υπερβάσεις και τις διεξόδους στην αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, γιατί θεωρώ ότι η αποδόμηση του σαθρού πολιτικού συστήματος και των κομμάτων που το υπηρετούν θα απελευθερώσει κοινωνικές δυνάμεις και θα επιτρέψει τον εκδημοκρατισμό της κοινωνίας και της πολιτικής. Στο πλαίσιο αυτό επιμένω να επιδιώκω τις μεγαλύτερες δυνατές συνθέσεις στο χώρο της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, ανταποκρινόμενη στο κοινωνικό αίτημα επικράτησης αριστερών λύσεων για τη διέξοδο από την ύφεση και την κρίση.
Οι παραπάνω λόγοι επιβάλλουν την παραίτησή μου από την ΚΕ και την αποχώρηση από τη ΔΗΜΑΡ.


Στέλλα Νιώτη

Πειραιάς, 23/3/12

ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ..!!! ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΦΩΤΙΑ...ΟΧΙ ΤΑ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΑ...!!!!

Τώρα, την ύστατη στιγμή, που μας έχουν πάρει τα ΠΑΝΤΑ, τώρα που οι πολύχρονοι ΑΓΩΝΕΣ και ΘΥΣΙΕΣ έγιναν στάχτη, η μόνη ελπίδα που απομένει σε εμάς για το μέλλον μας, ή για το αν θα υπάρξει μέλλον για τα παιδιά μας, επαφίεται στην αξιοπρέπεια του καθενός από εμάς, να αντισταθεί με κάθε μέσον, σε όλους αυτούς, που αποφάσισαν για εμάς και με την ΣΙΩΠΗΛΗ ΑΝΟΧΗ ΜΑΣ, να καταστρέψουν τις ζωές μας ....ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ...!!! ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΦΩΤΙΑ...!!! ΟΧΙ ΤΑ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ...!!! Βγείτε από τα σπίτια σας...!!! Έτσι κι αλλιώς, μας τα έχουν πάρει ΟΛΑ....!! Τι άλλο έχουμε να χάσουμε ;;;;

ΠΩΣ ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΜΟΛΙΣ ΛΕΠΤΑ ΔΙΕΛΥΣΑΝ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΤΗΣ 10ης ΦΛΕΒΑΡΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Ήμασταν λίγοι .... τα μέτρα αβάσταχτα για τον καθένα μας, και εμείς αντιστρόφως ανάλογα λίγοι  στον αριθμό ....
Αυτοί πολλοί και άριστα οργανωμένοι ...
Ήμασταν υποτονικοί και εμείς οι λίγοι ... λίγο το κρύο, λίγο το γεγονός ότι μας εξασθένησαν μήνες τώρα με την τρομοκρατία τους ...
Η Συγκέντρωση στο Σύνταγμα ήσυχη. Με ένα τσακ - όπως γίνεται πάντα σε κάθε συγκέντρωση και σε κλάσματα δευτερολέπτου - στο πάνω μέρος της Πλατείας, έριξαν τους προβοκάτορες μέσα στην Συγκέντρωση. Άρχισαν να πετροβολούν και καλά τα ΜΑΤ.
Τα ΜΑΤ και καλά αντέδρασαν με τον γνωστό τρόπο. Δακρυγόνα. Στους διαδηλωτές.
Οι προβοκάτορες για χιλιοστή φορά, με τσεκούρια, έσπασαν τα πεζοδρόμια και ο πετροπόλεμος συνεχίστηκε, προχωρώντας προς το κάτω μέρος της πλατείας. Τα δακρυγόνα θόλωσαν τον ουρανό, τα μάτια μας, η ατμόσφαιρα αποπνικτική. Ο κόσμος άρχισε να τρέχει προς τα κάτω να σωθεί. Τους ακολουθούσαν οι προβοκάτορες και τα ΜΑΤ, "παίζοντας με τις ζωές μας" ....
Χιλιοειπωμένη ιστορία ... Τα ΜΑΤ τρέχοντας οργανωμένα γύρω - γύρω την πλατεία για να μας τρομοκρατήσουν, έριχναν, έριχναν ..δακρυγόνα ... ο πόλεμος συνεχίστηκε και στους γύρω δρόμους και κατέληξε στην Πανεπιστημίου, όπου οι διαδηλωτές προσπάθησαν να βρουν καταφύγιο ...
Απίστευτη η οργάνωσή τους και ο παλμός τους, στο πως "πολεμούσαν" .....
Εμείς, τυφλωμένοι από τα δακρυγόνα, με τα μάτια μας να τρέχουν βροχή από τα δάκρυα, να θέλουμε να ουρλιάξουμε από το τσούξιμο, προσπαθούσαμε να αποφύγουμε τις εκατοντάδες πέτρες που εκσφεντονίζονταν σαν τεράστιο χαλάζι ... θέμα τύχης ή ατυχίας ήταν να μην μας πετύχουν ... από που να προφυλαχτούμε;
Άτυχος σήμερα, ήταν ο διαδηλωτής της φωτογραφίας ... τον χτύπησε δακρυγόνο ... κι ακολούθησε το γνωστό σκηνικό. Όλοι να τρέχουμε και να φωνάζουμε: -Ένα γιατρό, ένα γιατρό ! Ο γιατρός βρέθηκε, αργότερα κατάφερε να πλησιάσει και το ΕΚΑΒ. Αλλά ... η λύσσα των ΜΑΤ σε όλο το μεγαλείο της ...!!! Πλησίασε και κλώτσησε όσο μπορούσε τον τραυματισμένο ήδη διαδηλωτή. Ο διαδηλωτής, έπεσε, έχασε τις αισθήσεις του .... όσο ο γιατρός και οι υπόλοιποι προσπαθούσαν να του δώσουν τις πρώτες βοήθειες, τα ΜΑΤ προχώρησαν σε ότι αποτρόπαιο έχω δει σε διαδήλωση τόσα χρόνια ... Μισό μέτρο από τον τραυματία, έριξαν δακρυγόνο ...για να του πάρουν και την ανάσα ...!!!
Σε τι κόσμο ζούμε ;;; Σε τι κόσμο φέρνουμε τα παιδιά μας; Θα τους αφήσουμε έτσι;;; Όσο μας βλέπουν αναποφάσιστους και αδύναμους, τόσο θα μας χτυπάνε ....!!!
Διαδώστε αυτή τη φωτογραφία ... έστω και μουτζουρωμένη στο πρόσωπο για την δική του ασφάλεια ... αν βλέπατε το πρόσωπό του ... με δάκρυα γράφω το κείμενο, γιατί ... στο πρόσωπο του αναίσθητου διαδηλωτή, ήταν ζωγραφισμένα, ο πιο μεγάλος πόνος και το πιο μεγάλο ΓΙΑΤΙ που έχω δει στην ζωή μου ........
Υπογράφω το κείμενο και τη φωτογραφία που τράβηξα με ότι αντιδράσεις βρήκα και δεν φοβάμαι τίποτα ...! Ο φόβος, είναι ο χειρότερος Εχθρός μας ...!!! ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ ...!!!

Μαρία Χαλκίδη

Αντόν Πάβλοβιτς Τσέχοφ - μια από τις πιο σημαντικές μορφές της παγκόσμιας δραματουργίας

     Γεννήθηκε σαν σήμερα στις 17 Ιανουαρίου 1860 στην κωμόπολη Τανγκανρόγκ, στη νότια Ρωσία. Έφυγε στις 2 Ιουλίου 1904 σε ηλικία μόλις 44άρρων ετών στη γερμανική πόλη Μπαντενβέιλερ και τάφηκε στη Μόσχα στις 9 Ιουλίου 1904. Θεωρείται από τις σημαντικότερες μορφές της παγκόσμιας δραματουργίας και άσκησε μεγάλη επίδραση στη θεατρική λογοτεχνία του 20ου αιώνα. Στα έργα του αποτυπώνεται η διαρκής φθορά της καθημερινής ζωής. Οι ήρωές του είναι άνθρωποι της ανώτερης κυρίως τάξης, που "ξοδεύουν" τη ζωή τους μέσα στην πνιγερή ατμόσφαιρα της ρώσικης επαρχίας.


     Ήταν το τρίτο παιδί από τα έξι της οικογένειάς του και μεγάλωσε σε πολύ αυστηρό και θρησκευτικό περιβάλλον. Ο παππούς του ήταν δουλοπάροικος, που εξαγόρασε την ελευθερία του. Ο πατέρας του δούλευε ως λογιστής και διατηρούσε τυροκομείο. Το ελάχιστο κέρδος του πατέρα ήταν αδύνατον να καλύψει τις ανάγκες της μεγάλης οικογένειας, γεγονός που τον ανάγκασε να δηλώσει πτώχευση. Τα δύο αδέλφια του Τσέχωφ, αντιδρώντας στον αυταρχισμό του πατέρα τους και στην καθημερινή τους μιζέρια έφυγαν από το σπίτι. Για να αποφύγει την δικαστική δίωξη των δανειστών του, ο πατέρας του κατέφυγε στη Μόσχα. Λίγο αργότερα έφυγε και η μητέρα του με τα υπόλοιπα αδέλφια του. Τ πρώτα του γράμματα τα έμαθε στην προπαρασκευαστική τάξη του ενοριακού ελληνικού σχολείου του Ταγκανρογκ και στη συνέχεια φοίτησε στο κλασσικό γυμνάσιο της πόλης. Από την 6η τάξη του γυμνασίου αναγκάστηκε να βγάζει το ψωμί του παραδίδοντας μαθήματα κατ' οίκον. Πούλησε ότι είχε απομείνει από τα πράγματα του σπιτιού και έστειλε τα λεφτά στους γονείς του στη Μόσχα.


     Το 1879 μπαίνει στο Ιατρικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Μόσχας, απ' όπου αποφοίτησε το 1884. Από τα χρόνια του γυμνασίου έγραφε χιουμοριστικές σκηνές, αφηγήσεις, μονόπρακτα και ως φοιτητής δημοσίευσε τα πρώτα του ευθυμογραφήματα. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά "Ξυπνητήρι", "Θεατής", "Μόσχα", "Φως και σκιά", "Θραύσματα", κ.ά., με το ψευδώνυμο Αντόνια Τσεχοντέ. Το 1884 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο διηγημάτων "Τα παραμύθια της Μελπομένης" και το 1885 τις "Φανταχτερές Ιστορίες".


     Παράλληλα με το επάγγελμα του γιατρού, αναπτύσσει μεγάλη και σημαντική συγγραφική δραστηριότητα. Το 1886 γράφει το πρώτο του μονόπρακτο με τίτλο "Κύκνειο άσμα". Το 1887 ανεβαίνει στη σκηνή του Θεάτρου Κορς στη Μόσχα το έργο του "Ιβάνοφ", το οποίο δέχεται αντικρουόμενες κριτικές. Γεγονός που τον οδήγησε να μην δώσει ποτέ σε επαγγελματικό θίασο το δεύτερο θεατρικό του έργο "Δαίμονας του δάσους" (πρώτη μορφή του έργου "Θείος Βάνιας"). Το 1888 του απονέμεται το Βραβείο Πούσκιν. Το 1891 ταξιδεύει στην Ευρώπη. Επιστρέφοντας στη Ρωσία εργάζεται εντατικά ως γιατρός για την καταπολέμηση της χολέρας. Εγκαθίσταται στο Μελίχοβο της Ουκρανίας, όπου ως γιατρός εξυπηρετεί 26 χωριά και 7 εργοστάσια. Προηγουμένως, έχει επισκεφθεί τη νήσο Σαχαλίνη, μελετώντας τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των καταδίκων. Το 1894 πραγματοποιεί το δεύτερο ταξίδι του στο εξωτερικό. Το 1896 ανεβαίνει ανεπιτυχώς στην Πετρούπολη, στο Θέατρο Αλεξαντρίνσκι, το έργο του "Ο Γλάρος". Τη χρονιά εκείνη αντιμετωπίζει την πρώτη σοβαρή εκδήλωση της φυματίωσης. Επίσης, το 1896, με χρήματα που συγκεντρώνει από εράνους, φιλανθρωπίες και παραστάσεις, χτίζει ένα σχολείο στο Ταλέζ. Νέα κρίση της αρρώστιας του το 1897, τον αναγκάζει να πάει στη Ριβιέρα της Νότιας Γαλλίας, ενώ ανεβαίνει στην ρωσική επαρχία "Ο Θείος Βάνιας".
Το 1898 και 1899 παρουσιάζονται στο κοινό της Μόσχας από το Θέατρο Τέχνης, με πολύ μεγάλη επιτυχία, τα έργα του "Ο Γλάρος" και "Θείος Βάνιας". Η συνεργασία του Τσέχωφ με το Θέατρο Τέχνης και τον Σανισβάλσκι στάθηκε καθοριστική στη διαμόρφωση της δραματουργίας τους. Την εποχή αυτή εγκαθίσταται μόνιμα στη Γιάλτα της Κριμαίας, λόγω της υγείας του. Το 1900 γίνεται μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας και το 1901 παντρεύεται με την ηθοποιό Όλγα Κνίππερ. Την ίδια χρονιά ανεβαίνουν στη Μόσχα "Οι τρεις αδερφές", πάλι από το Θέατρο Τέχνης. Το 1902 παραιτείται από την Ρωσική Ακαδημία, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη μη αποδοχή ως μέλους της, του Γκόρκι.

Σαν σήμερα, το 1904 , λίγο πριν το θάνατο του, το Θέατρο Τέχνης της Μόσχας παρουσιάζει το έργο του "Ο βυσσινόκηπος" σαν δράμα, από τον σκηνοθέτη Στανισλάφσκι, προκαλώντας την απογοήτευση του συγγραφέα, ο οποίος "ήθελε" να είναι κωμωδία.

Το στοιχείο της φάρσας και οι κωμικοί χαρακτήρες

Και όντως τα πρόσωπα του έργου είναι κωμικά, ή μάλλον θα ήταν αν δεν ήταν ταυτόχρονα και τόσο «τραγικά» μέσα από τις αντιθέσεις και τις συγκρούσεις τους. Ας δούμε λίγο για τι χαρακτήρες μιλάμε. Ο Γκάγιεφ, ο αδελφός της ιδιοκτήτριας του υποστατικού, της Λιουμπόβ Αντρέγεβνα, αναλώνεται στο να φαντάζεται διαρκώς κινήσεις του μπιλιάρδου, να βγάζει λόγο για τη βιβλιοθήκη του και να προτείνει ανόητες κι ανεφάρμοστες λύσεις για την αποτροπή της πώλησης του χρεωμένου κτήματος, ενώ ταυτόχρονα φλυαρεί ακατάσχετα και ισχυρίζεται με περηφάνια πως έχει ξοδέψει μια περιουσία σε καραμέλες. Η αδελφή του, σκορπίζει δεξιά κι αριστερά και το τελευταίο της καπίκι, άλλοτε από μεγαλομανία κι άλλοτε από ανερμάτιστη φιλανθρωπία, σχίζει τα γράμματα του άπιστου εραστή της για να μαζέψει κατόπιν τα κομμάτια και να τα κρύψει στην τσάντα της, κάνει πάρτι τη μέρα που βγαίνει σε πλειστηριασμό το κτήμα της και συμπεριφέρεται σαν κοριτσάκι στην πρώτη εφηβεία του. Ο έμπορος Λοπάχιν που θα αγοράσει στο τέλος το κτήμα, στο οποίο οι πρόγονοί του και ο ίδιος ήταν κολίγοι, έχει μερικές καλές ιδέες και ξέρει να κερδίζει χρήματα αλλά είναι κομπλεξικός, αντιδραστικός, αγροίκος και δεν τα καταφέρνει όχι να φλερτάρει αλλά ούτε καν να ζητήσει σε γάμο την ψυχοκόρη της Λιούμπα, την εργατική και τίμια Βάρια, παρόλο που θα ήταν ιδανική σύζυγος γι’ αυτόν. Η ίδια η Βάρια εμφανίζει ήδη τα συμπτώματα της γεροντοκόρης και συμπεριφέρεται σαν παραλογισμένη: τη μία στιγμή θέλει να ζήσει ελεύθερη, ταξιδεύοντας και κάνοντας επισκέψεις σε μοναστήρια, ενώ την άλλη εκνευρίζεται κι απογοητεύεται γιατί ο Λοπάχιν δεν έχει ζητήσει ακόμα το χέρι της. Ξεκαρδιστικοί είναι και οι δύο νεαροί υπηρέτες. Η Ντουνιάσσα μιμείται κακότεχνα τις κυρίες της και παριστάνει αδέξια την ευαίσθητη, καλομαθημένη  δεσποινίδα ενώ ο αλαζονικός και βαθιά συντηρητικός Γιάσσα έχει αποκτήσει τόσο αριστοκρατικές έξεις, που δεν μπορεί πια παρά να ζει στο Παρίσι, να τρώει χαβιάρι και να πίνει σαμπάνια. Η Άννια, η κόρη της Λιούμπα κάνει διαρκώς παρέα με τον Τροφίμωφ, έναν αιώνιο φοιτητή της συμφοράς και βγάζουν μαζί κηρύγματα για τον καλύτερο και πιο δίκαιο κόσμο που έχουν οραματιστεί, αλλά δεν μπορούν καν να αντιληφθούν πως είναι τρελά ερωτευμένοι ο ένας με τον άλλο και πως συμπεριφέρονται σαν νήπια. Ο Επιχόντωφ, ο γραμματέας, σκοντάφτει σε κάθε βήμα του, παθαίνει το ένα ατύχημα μετά το άλλο, διαβάζει βιβλία που ούτε καν τα καταλαβαίνει για να δείχνει μορφωμένος, τριγυρνάει συνέχεια μέσα στις φούστες της Ντουνιάσσα, που δεν διστάζει να τον εξευτελίζει και κρατάει ένα όπλο για την περίπτωση που θα βρει το θάρρος να αυτοκτονήσει, κάτι το οποίο όμως μάλλον δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ. Όσο για τον Πίστσικ, ένα γείτονα κτηματία, αυτός κι αν είναι γελοίος. Μπλέκεται στα πόδια των κατοίκων του σπιτιού, ενοχλεί όλο τον κόσμο, ζητάει φορτικά δανεικά και καταβροχθίζει ό,τι βρει μπροστά του, μέχρι και χάπια. Για να συμπληρωθεί το παζλ των κωμικών χαρακτήρων, έχουμε και την Σαρλόττα, την κουβερνάντα η οποία μεγάλωσε σε τσίρκο και διασκεδάζει κάνοντας μαγικά κόλπα, σέρνει πίσω της ένα σκυλάκι που τρώει ακόμα και καρύδια και βυθίζεται στη μοιρολατρία της, αφού νιώθει διαρκώς μόνη, παρόλο που περιστοιχίζεται από ένα πλήθος κόσμου.  Όσο για τον υπερήλικα και θεόκουφο υπηρέτη Φιρς, δεν μπορεί ούτε στα πόδια του να σταθεί αλλά περιφέρεται συνέχεια στο αρχοντικό γεμάτος σπουδή, ανακατεύεται σε όλα, συμπεριφέρεται στους αφέντες του σαν να είναι ανήλικοι και κάθε τόσο βγάζει και ένα λογύδριο για τις παλιές καλές εποχές της νιότης του.

Η δραματική αίσθηση της απώλειας και του ανικανοποίητου

Αν όμως κανείς αλλάξει ελάχιστα την οπτική του γωνία, θα δει το δράμα μέσα στην κωμωδία και το τραγικό πίσω από τη φάρσα. Ο Γκάγιεφ είναι ένας δυστυχής που έχει μάθει να τον φροντίζουν οι άλλοι και δεν μπορεί να προστατεύσει ούτε τον εαυτό του ούτε τους συγγενείς του. Μαζί με τη Λιούμπα περιφέρονται σαν υπνοβάτες, καταδικασμένοι να στερηθούν τον όμορφο και ασφαλή κόσμο τους, που όμως έχει γεράσει και παρακμάσει πια τόσο πολύ, ώστε είναι προορισμένος να χαθεί για πάντα. Οι αριστοκρατικές βυσσινιές τους που αναφέρονταν μέχρι και στο λεξικό, θα κοπούν και το σπίτι τους, στο οποίο πέρασαν την ευτυχισμένη νιότη τους, θα γκρεμιστεί. Η Λιούμπα, βλέπει τη ζωή της να χάνεται κι αρπάζεται από ανέλπιδους έρωτες που την πληγώνουν χωρίς να μπορούν να την παρηγορήσουν. Μέσα της αιμορραγεί ακόμα η πληγή που της προκάλεσε η απρόσμενη απώλεια του ανήλικου γιου της, ο οποίος πέθανε από πνιγμό στο ποτάμι. Και ξέρει κατά βάθος, παρά την επιπολαιότητά της, πως ό,τι αγάπησε ή αγαπάει, δεν μπορεί να το διεκδικήσει, είναι καταδικασμένο να καταλήξει σύντομα στο θολό βυθό του νωθρού ποταμού της ζωής της, αφήνοντάς την γυμνή, ανυπεράσπιστη και μόνη. ΗΒάρια, θα αποχωριστεί τις φροντίδες του αγαπημένου υποστατικού που γέμιζαν την άχαρη ζωή της και μάλλον δεν θα μπορέσει ποτέ να δημιουργήσει μια δική της οικογένεια. Όταν το κτήμα πουλιέται, φεύγει, πηγαίνει να υπηρετήσει ξένους, αφήνοντας πίσω της κάθε ελπίδα για μια ήσυχη και ασφαλή ζωή ανάμεσα σ’ αυτούς που αγαπάει. Ο Λοπάχιν έχει κερδίσει χρήματα αλλά πάντα θα νιώθει κατώτερος κι ασήμαντος, αφού δεν μπόρεσε ούτε να μορφωθεί, ούτε να εξευγενιστεί. Γνωρίζει πως δεν γίνεται αποδεκτός από εκείνους που εκτιμάει και πως για όσους θα ήθελε να τον εκτιμούν, παραμένει ένα ενοχλητικό αν και συμπαθές, απόβλητο. Η Ντουνιάσσα έχει κατά βάθος την επίγνωση πως η αριστοκρατικότητά της είναι πλαστή, πως θα μείνει σε όλη της τη ζωή υπηρέτρια και πως μάλλον θα καταλήξει σύζυγος ενός άχαρου γέρου. Ο Γιάσσαείναι τόσο αλαζονικός, ώστε μοιραία θα προσγειωθεί ανώμαλα όταν θα τον εγκαταλείψει η φρέσκια και νεανική του εμφάνιση. Άλλωστε δεν είναι, ούτε πρόκειται να καταφέρει να γίνει ο μπον βιβέρ που ονειρεύεται. Η Άννια, είναι βέβαια δραστήρια και αισιόδοξη αλλά υποφέρει από την έλλειψη μητρικής φροντίδας και νιώθει ανασφάλεια γιατί αυτή, παρά το νεαρόν της ηλικίας της, πρέπει να φανεί δυνατή, να προστατεύει την «ανήλικη» μητέρα της ή να συνεφέρνει τον ανώριμο θείο της. Ο Τροφίμωφ ξέρει πως οι υψηλές του ιδέες δεν θα τον σώσουν από τη μιζέρια και τη φτώχεια αφού δεν είναι σε θέση ούτε τις σπουδές του να ολοκληρώσει, ούτε τα πραγματικά του αισθήματα και τις ουσιαστικές του ανάγκες να συνειδητοποιήσει, ούτε το νέο κόσμο που οραματίζεται, να διεκδικήσει. Ο Επιχόντωφ γνωρίζει πως δεν έχει καμία αξιοπρέπεια, και πως δεν υπάρχει περίπτωση να νιώσει γι’ αυτόν συμπάθεια ή έλξη έστω και μία υπηρέτρια. Ταπεινωμένος κι αδέξιος, φλερτάρει ακόμα και με την αυτοκτονία. Ο Πίστσικ, στα πρόθυρα του εμφράγματος, δεν μπορεί ούτε για μια στιγμή να απελευθερωθεί από την αρρωστημένη, βουλημική εμμονή του με το χρήμα και από την καταναγκαστική αγωνία του μήπως απολέσει την πολύτιμη περιουσία του, είτε πορτοφόλι είναι αυτή, είτε χτήμα. Η Σαρλόττα, εγκαταλελειμμένη στην ουσία από την παιδική της ακόμα ηλικία, ζει απομονωμένη σ’ έναν κόσμο περίκλειστο, θλιβερό, χωρίς λάμψη και χωρίς καμιά ευτυχία, εκτεθειμένη σε κάθε αναποδιά της τύχης. Ο Φιρς εγκαταλείπεται από όλους στο παλιό αρχοντικό και πεθαίνει μόνος, μέσα σε βαθιά ανέχεια, ακούγοντας τις βυσσινιές να κόβονται για να σωριαστούν στο έδαφος, μαζί με τη λαμπρή εποχή της νιότης του, που έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. «Πέρασε η ζωή, πάει... σαν να μην την έζησα... Δεν έχεις πια δύναμη...Τίποτα δεν σ’ απόμεινε...» λέει στον εαυτό του στο σπαρακτικό φινάλε του έργου.

Μαρία Χαλκίδη